منتقد (نه مخالف)، مستقل (نه جناحی)

پایتخت 2 ممنوع!

تكرار یك عبرت

بسم الله الرّحمن الرّحیم

احسان رستگار، سرویس فرهنگی نیمروز:

نوروز 90 مجموعه ای به نام پایتخت از شبکه ی اول سیما پخش شد که بسیار شیرین بود. مجموعه ای طنز با داستانی جذاب و روان که بیننده را کاملاً درگیر می کرد. سیروس مقدم و محسن طنابنده آن چنان این مجموعه را نگاشته و به روی تصویر آورده بودند که مخاطب نمی توانست از پای تلویزیون تکان بخورد. هر لحظه، ظرفیت ایجاد لحظاتی شاد و خاطره انگیز را برای مردم فراهم می کرد. این گونه بود که این مجموعه شد بهترین مجموعه ی نوروز 90. حین پخش و بعد نوروز نیز تکیه کلام های آن ها نیز دهان به دهان می چرخید و مردم با یادآوری خاطرات خوش پایتخت، لبخند بر لبانشان می نشست.

اما این همه ی ماجرا نبود، این تکیه کلام ها فقط با یاد آوری بی قصد و غرض و حسن نیت یاد آوری نمی شد. گروهی هم مترصد فرصت بودند تا با سوء استفاده از محبوبیت این مجموعه، کثیف ترین کار ممکن را انجام دهند و آن چیزی نبود جز توهین به مقدسات. این که چگونه و چرا از نام شخصیت یک مجموعه و شیرین کاری هایش می رسیم به توهین به امام هادی (ع) خیلی محل بحث نیست. این اتفاق می تواند یک بحث داغ باشد برای جامعه شناسان تا در موردش واکاوی و چاره اندیشی کنند. اما آن چه از جهت نگارنده مسأله می نماید، غیر قابل بحث بودن تبعات آن مجموعه است.

وقتی آن همه صفحات فیس بوک و شبکه های اجتماعی با محتوای تمسخر امام علی النقی (ع) تأسیس شد تازه معلوم شد، چه شده. صفحات یکی پس از دیگری ساخته شد و با عضوگیری چند ده هزار نفری و انتشار صفحات اهانت آمیز، همه ی شیعیان را غافل گیر و متأثر کرد و غیرتشان را به جوش آورد. قشر حزب اللهی فعال در فضای مجازی هم شروع به تأُیس صفحاتی در دفاع از امام علی النقی (ع) بر آمدند.

موضوع در همین حد باقی ماند ولی این اتفاقات بهانه ای شد تا ولادت و شهادت امام علی النقی (ع) این بار باشکوه برگزار شود تا عده ای فکر نکنند که فقط نام های محمد و علی و حسین هستند که برای مسلمانان مقدس اند.

اما اردیبهشت ماه امسال بود که اتفاقی باورنکردنی افتاد؛ خواننده ی ملعون هم جنس باز فراری، شاهین نجفی -که از قسمت های نجس جنبش موسوم به سبز بود- شعری رکیک و فاجعه بار در وصف امام دهم شیعیان خواند و این گونه بود که موجی به راه افتاد که همه ی کشور را در برگرفت. عدو شد سبب خیر چون که خداست، ولی دلیل نگارش این یادداشت تصمیمی است بس عجیب از جانب مسئولان صدا و سیما؛

پنج شنبه خبری منتشر شد مبنی بر شروع تولید پایتخت 2 با همان شخصیت ها! این عمل چند معنا دارد:

1- آقای ضرغامی یا دیگر مسئولان ذیربط در جریان سوء استفاده ها و اتفاقات اهانت باری که محضر امام علی النقی (ع) بعد از پخش آن مجموعه شد نیستند؛ این فرضی است محال که صدا و سیمایی که خود پس از آن اهانات در اخبار و دیگر بخش هایش سعی در جبران آن صدمات داشت، نداند که چه شده!

2- آقای ضرغامی یا دیگر مسئولان در جریان ساخت قسمت دوم این مجموعه نیستند: این هم فرضی است محال چون نمی شود سیروس مقدم مجموعه ای بسازد برای صدا و سیما و مسئولان صدا و سیما در جریان نباشند. تخصیص بودجه، تأیید فیلم نامه و اعظای مجوز چگونه ممکن است بدون اطلاع مسئولان ولی از جانب مسئولان محقق شود؟!

3- آقای ضرغامی یا دیگر مسئولان همه ی مسائل فوق را می دانند، ولی به نظرشان آمده که شاید اشکالی نداشته باشد که دوباره پایتخت ساخته شود و نام شخصیت طناز یک مجموعه ی طنز، نام امام دهم شیعیان باشد. خب این به نظر ما خیلی اشکال دارد؛ نه تنها این بلکه این که ما اعتراض کنیم که آقای ضرغامی چرا خواننده ی خانم در انتهای مختارنامه آواز می خواند یا نوحه یا هر آوای دیگری، ایشان به گوش جان بشنود و بع تعمداً برود و با دوربین صدا و سیما از آن خانم تشکر کند و شبکه ی یک هم پخش نماید!

اگر آقای ضرغامی میل دارند به تابو شکنی، باید عرض کنیم که حریم تابو شکنی در مسائل سیاسی است برادر، نه در حریم قدسی مقدسات شیعه! پس اگر میل دارید ساختار شکنی کنید، لطفاً پایتان را از مقدسات ما بیرون بکشید! ساختار شکنی جایش برنامه های سیاسی و اقتصادی صدا و سیماست، بستر مناسبش مصاحبه هایی است که صدا و سیما محافظه کارانه و از موضع ضعف و ترس شروع به مصاحبه با آقای رئیس جمهور می کند و مجری نه حق و نه اجازه ی بحث و مخالف با رئیس جمهور را هنگام مصاحبه دارد.

آقای ضرغامی! ساخت پایتخت 2 یعنی بی توجهی به غیرت به جوش آمده ی شیعیان جمهوری اسلامی ایران! لا اقل جمهوری اسلامی ایران! این تصمیم شما یعنی این که ممکن است در آینده نام شخصیت های دلقک صدا و سیما اسامی مقدس دیگر ائمه ی ما باشد! آیا ما این قدر بی غیرت شده ایم؟ این که شما این قدر عمارید که ساختما 9 دی را در جام جم تأسیس می کنید خیلی عالی است؛ ولی واجب تر از آن جلوگیری از اقداماتی است حرام و مصداق تجاهر به فسق! انجام آن مستحب است و انجام این حرام؛ نخواهیم گذاشت عید ما را با یاد آوری توهین به اماممان تلخ کنید آقای رئیس! 

بعد التّحریر:

همین یادداشت در سایت خبری-تحلیلی «حفا نیوز»

همین یادداشت در سایت خبری-تحلیلی «خبرنامه دانشجویان ایران»

بسم الله الرّحمن الرّحیم

پيامبر خدا(ص) می فرمایند: اى على! هر كه مرا و تو را و امامان از نسل تو را دوست دارد پس خدا را بر حلال‏زادگى‏ خود سپاس‏گويد؛ زيرا ما را دوست ندارد، مگر حلال‏زاده و ما را دشمن ندارد، مگر حرام زاده.

خدا بزنه به کمرت، نکبت، ای نسناس          هی دست می ذاری بد روی چیزای حساس

ای شاهین لاشی که داری تو وسواس     رو فحاشی به هر چی حرف حق و راس

ای شاهین بی آیین ای بچه لاشی          دستمون برسه بهت آش و لاشی

می دونی ولده زنا، به تو می گن هیچی ندار           تف تو روح تو و اون طرفدارای بی عار

ای تن لش با اون صدای انکر و الاصوات             ای جر بدن اون حنجرتو ای الوات                    

ای حروم زاده با تو ام ای نا به کار                هم چینت می کنیم که بد بشی توبه کار

تف توی اون روح پلیدت، تو ای بدکین                 هم چینت کنیم که بکنی از خدا تمکین

حروم زاده، شیطون پیش تو یه بچس                  خر جلو تو فقط یه دونه خرچس

حروم زاده بده حروم زاده ها رو تو قلقلک          آخه بی شرف هرزه، ای چندش دلقک

تو رو چه به جنبش برو بچه پر رو           برو زرتو بزن پولتو بگیر بردار زیر ابرو

دین ما می گه سب به مشرکم خطاس       ولی له کردن توی حیوون دواس

آخه حییون تو چه می فهمی که دین چیه       توی لجن چه می دونی خدا و آیین چیه

می دونی چرا خدا تو رو آفریده نکبت     چرا ننت تو رو زاییده چی بوده حکمت؟

حکمت اینه که هی از دهن ول کنی     باد معدرو بیرون و هی دل دل کنی

تا همه بفهمن آدم چیه و چی می تونه بشه       یکی معصوم و یکی ام مثل تو انقده لشه

بهت نشون می دیم چیه حالی به حالی      هم چینت کنیم که ولو شی و هی بنالی

هم چین تیکه تیکت کنیم که تو بسوزی        از تو یا بیرون شک نکن می کنیم یه روزی

چیه دوس داری هی ور بزنی شیطون پرست       برو جمع کن خودتو منحرف، آفتاب پرست

چیه دوس داری نشخوار کنی حرفای زیر لحاف       چیه تویی نسخه ی سخیف تر مخملباف؟

باز صد رحمت به اون قراضه ی اروم      هر چی بود پا نذاشت تو حریم امام معصوم

می خوام لعنت کنم تو رو قسم به امام نقی اییی خدا / بذا جر بدم دهن این حروم زاده ی پر ادعا

خدا دعاس که این حروم زادرو همین فردا بکشی/اگه نمی کشی بذا دستمون برسه خودمون می کشیم

اینو بدون شاهی لاشی ما حزبلیم              امام نقی اسوست براش بد خلیم

ما را خل نکن برا خودت می گم انتر        اگه خل بشیم می کنیم روزگارتو بدتر

نه خلم نشیم هم چین توفیر نمی کنه           عاقلم بشیم دستامون سرتو از جا می کککنه

آره ما زد بیرون رگمون، رگ غیرت         همون که ببینیش می کنی هم چین حیرت 

اینو بکن تو گوش کرت ای تفاله              من بعد زندگی راحت برا تو محاله

صبحم مرده باد می گیم شبم مرده باد         به توی حروم زاده، ای مزدور نا کجا آباد

آره آشغال منطق ما ترور نیست            ولی احمق،  مسلمون بی غرور نیست

غیرت همونه که تو نداری        آخه تو شاهین هیچی نداری

آخه تو چیت بهتره از یک سیاه کلاغ       کلاغ غار غار می کنه اما تو چی الاغ؟

الاغ و خر می کنن چند وقت یه بار عر عر      تو چی تو ام عر عر می کنی انتر؟

کلاغ و الاغ و خر و انتر تک به تک     سگشون شرف داره به توی عشق پاتک

تو می خوای بزنی به دل جوونا پاتک     ما نمی ذاریم می کنیم هتکتو پتک

روشنه تکلیفت، حُکمت فتوای آقای صافی   تا تو ببری از مرگت یه حظ کافی