نرمش قهرمانانه؛ مدیریت بنی صدر توسط امام و مدیریت احمدی نژاد توسط رهبری
بسم الله الرّحمن الرّحیم
قابل
توجه آن ها که می گویند امام با نرمش قهرمانانه، بحران بنی صدر را مدیریت
کرد، باید عرض شود که البته! آری! امام با نرمش قهرمانانه بحران بنی صدر را
مدیریت کرد و رهبری با نرمش قهرمانانه، بحران احمدی نژاد را حمایت کرد.
اگر
امام فرمود :«و الله قسم، من راي به رياست جمهوري بني صدر ندادم و در تمام
موارد نظر دوستان را پذيرفتم.» رهبری هم در دیدارهای مختلف با دلسوزان
نظام و مخصوصاً برخی نمایندگان معتمد و دلسوز، فرموده بودند که ...( این بخش جبرا حذف شد و آن را در صفحه ی گوگل پلاسم مطالعه بفرمایید).
این هم نرمش قهرمانانه بود، تذکر رهبری برای
جلوگیری از اجرای دومین بار طرح سؤال از رییس جمهور هم نرمش قهرمانانه بود،
جلوگیری رهبری از استیضاح وزیر اقتصاد هم نرمش قهرمانانه بود؛ همان طور که
جلوگیری از به استیضاح کشاندن و رأی عدم کفایت احمدی نژاد نرمشی قهرمانانه
بود.
حدس می زنم اگر کارد به استخوان می رسید و احمدی نژاد قدمی بیشتر
پیش می گذاشت، رهبری به مجلس ندای موافقت را می داد و پس از برکناری احمدی
نژاد رهبری می فرمودند: «رأی من مخفی است که به چه کسی رأی داده ام؛ ولی
احمدی نژاد بنی صدر نبود، احمدی نژاد احمدی نژاد بود و دیگر تکرار نخواهد
شد همان طور که بنی صدر تکرار نشد. بنی صدر با ظاهر و باطن روشن فکر مآبانه
اش، نمی توانست ریشه ی نظام و انقلاب و حزب اللهی گری را با تیشه بزند،
ولی محمود داشت چنین می کرد که ما حسب وظیفه ی قانونی و شرعی مان این این
تیشه را شکستیم و نمی توانستیم بگذاریم بیش از این مفاهیم اصیل انقلاب در
قالب شعارهایی که لقلقه ی زبان شده بود، استحاله شود و از اخلاق جز دروغ
نماند، از عدالت جز اختلاس نماند، از سیاست ورزی جز عوام فریبی و افشاگری و
برچسب زنی نماند، از اسلام جز ریش نماند، از سیره ی امیرالمونین جز ساده
زیستی نماند و در دل مردم جز حس فریب خوردگی و کینه به یکدیگر و به نظام و
انقلاب و حتی به اسلام باقی نماند.»
برچسب‌ها: امام خمینی, بنی صدر, رهبری, احمدی نژاد