منتقد (نه مخالف)، مستقل (نه جناحی)

اطلاع رسانی و نقد مسائل سیاسی و هر آن چه مستقیماً و غیر مستقیم،سیاسی است؛از امروز،از دیروز و از فردا

تمسخر آیت الله جنتی توسط ده نمکی

 

بسم الله الرّحمن الرّحیم

فیلم اخراجی های ۳ همه ی ما را متعجب کرد. روز سه شنبه ۲۶ بهمن یعنی آخرین روز جشنواره بود. حدوداً ساعت ۱۹ بود که شنیدم اخراجی ها در یکی دو سینما اکران شده است. فهمدیم که من هم امشب این فیلم را خواهم دید. بلیط من برای ساعت ۲۲ سینما استقلال بود. حدود ساعت ۲۱ یکی از دوستانم را که می دانستم بسیار مایل است تا این فیلم را ببیند خبر کردم که به سرعت خودش را به سینما استقلال برساند و تا صف های عریض و طویل قوام نیافته، بتواند بلیط بخرد و با هم این فیلم را به نظاره بنشینیم.

خلاصه ساعت ۲۲:۰۵ رسیدیم و آن دوستم هم از یکی از دوستانش بلیط را تهیه کرد و وارد سینما شدیم. بیرون سینما بازار سیاه برقرار بود. مسعود ده نمکی، جواد شمقدری، روح الله شمقدری، هاشم میرزاخانی (قائم مقام بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر) و چند تن از دیگر مسئولین سمت راست ورودی سینما ایستاده بودند و منتظر مهمانانشان بودند. بعد از حدود ۵ دقیقه، حسام نواب صفوی هم وارد سینما و بعد از خوش و بش کردن با ده نمکی و دیگر دوستان، وارد سالن شد. راستی غول شب های برره یا همان فرمانده عراقی اخراجی های ۲ هم آمده بود و در میان سالن خودنمایی می کرد.

با حدود یک ربع تأخیر فیلم شروع شد. از آن جایی که مردم خبر نداشتند که اخراجی های ۳ قرار است اکران شود و به اخبار مندرج بر روی سایت ها اعتماد کرده بودند، نیامده بودند و سالن هنوز پر نشده بود. تا حدود یک ربع بعد از آغاز فیلم افراد در رفت و آمد بودند و صندلی های امتحانی برای مازاد جمعیت در طرفین سالن چیده شد. سالن جای سوزن انداختن نبود.

در این یادداشت قصد ندارم مفصلاً فیلم را نقد کنم. فقط به ذکر چند شوخی ده نمکی در این فیلم بسنده می کنم. ان شاء الله حوالی عید اخراجی های ۳ اکران خواهد شد و می توانید خودتان ببینید و قضاوت کنید.

از آهنگ «همه چی آرومه» که در چند فیلم دیگر نیز استفاده شده است بگیرید تا آهنگ «سوسن خانوم» در اخراجی های ۳ وجود داشت. البته آهنگ سوسن خانوم پس از یک دگر دیسی که طی آن به آهنگ «اسمال آقا! سیبیل سیا! ...» تبدیل شد، این بار با مقداری جرح و تعدیل به نوا نمای «حاجی گرینوف» تبدیل گشته بود. شوخی های ده نمکی حد و مرز نداشت؛ از کنایه به «بگم... بگم...» های مناظره ها تا شوخی با گشت نسبت و حجاب در فیلم وجود داشت. در صحنه ای یکی از نامزدها هنگام سخنرانی زبانش می گیرد و نمی تواند به درستی کلمه ی «ددمنشانه» را بیان کند که عیناً یاد آور آن سخنرانی آیت الله جنتی در نماز جمعه است که نهایتاً نتوانست این واژه را درست تر از ددمناشی بگوید.

به هر حال اگر گمان کرده اید که شوخی های اخراجی ها ۳ در چارچوب قسمت های اول و دوم این فیلم است، بدانید که اشتباه می کنید و این بار شوخی ها تمامی ندارد.

من حیث المجموع فیلم مطلوبی نبود و بنده و دوستم که او از طرفداران سر سخت آثار ده نمکی بود، نتوانستیم رأیی بهتر از ضعیف به فیلم بدهیم. تقریباً ۵ دقیقه ی انتهایی فیلم، نوانمایی بسیار شعارگونه بود که به وضوح در مردم دافعه ای شدید ایجاد کرد و حدود ۵۰ نفر قبل از اتمام فیلم، به نشانه ی اعتراض سالن را ترک کردند. یکی از کسانی که از قضا چند شب پیش و بعد از فیلم «فرزند صبح» پای صندوق رأی به فیلم با من و چند نفر دیگر بحثش شد و دل پری از نظام و مسئولین سینمایی داشت و مدام از افخمی دفاع می کرد، هم پس از اتمام فیلم، رو كرد به انتهای سالن و خطاب به ده نمكی فریاد زد: «کفن پوش دیروز، هنر دزد امروز» که چند نفر هم برایش کف زدند. 

فیلم نامه ی اخراجی های ۳ ضعیف است و حتی عیناً بعضی از صحنه های آژانس شیشه ای در آن دیده می شود. خودتان خواهید دید.

به دلیل کثرت موضوعات پیرامون بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر، با این یادداشت، به آرامی از این مباحث خارج می شویم تا ان شاء الله در زمانی نه دور، در این باره باز هم خدممتان عارض شوم.

 

+ نوشته شده در  جمعه ۱۳۸۹/۱۲/۰۶ساعت 12:45  توسط احسان رستگار   |